Handelingen van de apostelen 10, 34-43
Psalm 62
Evangelie volgens Mattheüs 5, 38-48
God is onpartijdig, zegt de apostel Petrus: hij ontvangt, zonder uitzondering van natie, degene die hem vreest en rechtvaardig is.
Beste vrienden,
De priester Jacques Hamel moet God niet meer vrezen. Hij zal voor Hem komen met zijn rechtvaardige werken. Natuurlijk, wij hebben niet te oordelen over het hart van onze broeder. Maar zoveel getuigenissen kunnen niet liegen! Pastoor Jacques Hamel had een eenvoudig hart. Hij was dezelfde met zijn familie, met zijn broers en zusters, met zijn neven en nichten, te midden van de stad met zijn buren, met de christelijke gemeenschap met de gelovigen.
58 jaar priester! 58 jaar in dienst van de Heer als priester, dat wil zeggen als dienaar van zijn Woord, van zijn Eucharistie, ... van zijn Eucharistie en van zijn barmhartigheid. Ik voel me heel klein. Van Jezus, zegt St Petrus, 'Overal waar hij ging, deed hij het goede'. Jacques, ge zijt een trouwe leerling geweest van Jezus. Daar waar ge gekomen zijt, hebt ge het goede gedaan.
Met Pasen dit jaar, Jacques, schreef je aan je parochianen: 'Christus is verrezen, het is een mysterie, het is als een geheim, een vertrouwelijkheid die God ons geeft om te delen.' Misschien vindt dat mysterie, dat geheim, die vertrouwelijkheid over de Verrezen Heer, haar wortels in de ervaring met de dood die uw familie zich herinnert in Algerije. Misschien is dat mysterie, dat geheim, die vertrouwelijkheid nu wel de harten aan het winnen van onze gemeenschap: Ja, Christus is verrezen. De dood heeft niet het laatste woord.
Voor u, Jacques, is de verrijzenis van Jezus niet een catechismusles, maar een realiteit, een realiteit voor ons hart, voor het geheim van ons hart, en tegelijkertijd een realiteit, te delen met de anderen, als een geheimpje. En God weet dat, voor de realiteit van uw zo brutale en onterechte en verschrikkelijke moord, dat hij moet putten naar het diepst van onze harten om er het licht te vinden.
Broeders en zusters, laat ons eerlijk zijn voor onszelf. Jullie kennen de geschiedenis van Jezus die geen enkele historicus als fabeltje kan afdoen. Petrus zegt het essentiële: Jezus van Nazareth, een rechtvaardig en goed man, 'genas hen die onder de macht van de duivel zijn, want God was in hem ... want Hem die ze gedood hebben en opgehangen aan het kruis van de schuld, heeft God doen opstaan op de derde dag. Hij heeft Zich laten kennen ...'
Broeders en zusters, laat ons eenvoudig zijn en eerlijk tegen onszelf. Het is in ons hart, in het geheim van ons hart dat we Ja of Neen moeten zeggen tegen Jezus, Ja of Neen tegen zijn weg van waarheid en vrede, Ja of Neen tegen de overwinning van de liefde op de haat, Ja of Neen tegen de verrijzenis.
De moord van Jacques Hamel verplicht ons om een duidelijk Ja te zeggen, en niet een halfslachtig lauw ja. Een Ja voor het leven, zoals Jacques Ja zei tegen zijn roeping. Is dat mogelijk? Aan elk om te antwoorden. God verplicht ons niet ... God is geduldig ... God is zachtmoedig. Zelf als, ik Dominique neen zeg tegen de liefde ... zelfs als ik tegen God zeg 'ik zie 't later wel', zelfs als ik Hem vergeet, wacht God me op in zijn oneindig erbarmen. Maar vandaag, kan de wereld nog wachten op de keten van liefde die de keten van haat moet vervangen?
Moeten er nog doden vallen voordat we ons bekeren tot de liefde, en de rechtvaardigheid die gebouwd is op de liefde? De rechtvaardigheid en de liefde tussen de personen en de volkeren, aan welke kant van de Middellandse Zee ze ook wonen. Te veel doden in het Midden-Oosten, teveel doden in Afrika, teveel doden in Amerika! Te veel gewelddadige doden, dat moet stoppen!
Het kwaad is een mysterie. Het doet ons hoogtepunten van afgrijzen bereiken die ons onmenselijk voorkomen. Is dat niet wat je wilde zeggen, Jacques, met je laatste woorden? Op de grond gevallen door de eerste steken van het mes, en terwijl je met je benen je aanvaller wilde wegduwen, heb je gezegd: 'ga weg, satan'; en je herhaalde: 'ga weg, satan'. Zo drukte je je diepe geloof uit dat de mens goed gecreëerd werd, en dat de duivel het perverteert. 'Jezus genas allen die onder de macht van satan waren' zegt het Evangelie.
Dat is niet om de aanvallers te excuseren, zij die met de duivel werken, maar het gaat erom om met Jezus te bevestigen dat iedere man, iedere vrouw, elke persoon zijn hart kan genaden met uw genade. Wij ontvingen de woorden van jezus die om vandaag kunnen lijken alsof ze onze krachten te boven gaan: 'Wel! Ik zeg u: Heb uw vijanden lief, en bid voor hen die u vervolgen.'
Gij die het diabolisch geweld laat werken, die door de demonische moorddadige verbijstering begint te moorden, laat uw hart, dat door God gemaakt is om lief te hebben, de bovenhand vinden; laat ons denken aan onze mama die ons het leven gaf; bid tot God dat hij u mag verlossen van dit duivels - werk. Wij bidden voor u, wij bidden tot Jezus 'die degenen genas die onder de macht van het kwade waren'.
Roselyne, Chantal, Gérald en uw families, de weg is zwaar. Laat me toe te zeggen dat ik bewondering heb, en velen met mij, voor uw waardigheid. Uw broer, uw nonkel, was een steun. Hij blijft dat zijn. Het hoort mij niet toe om E.H. Jacques tot martelaar te verklaren. Maar hoe kunnen we niet zien hoeveel vruchten zijn offer heeft opgebracht, een met het offer van Jezus dat hij zo trouw vierde in de Eucharistie? De talrijke woorden en gebaren van onze vrienden moslims, zijn een belangrijke stap.
Ik richt me ook tot u, Katholieke gemeenschap. Wij zijn gewond, gevloerd, maar niet verslagen. Ik richt me tot de gedoopten in onze Katholieke Kerk, vooral als jullie niet vaak naar de Kerk komen, en de weg zijn kwijtgeraakt. Met Mgr Georges Pontier, president van de Franse bisschoppenconferentie aan mijn zijde, roep ik u op tot een simpele, een eerste stap, even eenvoudig als het leven van E.H. Jacques Hamel:
Als teken van respect voor E.H. Hamel,
nodig ik jullie uit om in de volgende dagen een kerk te bezoeken,
om te zeggen dat jullie een heilige plaats niet bevuild willen zien,
Om te laten zien dat het geweld niet de overhand zal nemen in jullie hart,
om de genade van God te vragen;
en we nodigen jullie uit om een kaart te branden in die kerk, teken van de verrijzenis, en er even te blijven, en uw hart te openen met wat er ten diepste in speelt; en er te bidden als je kunt, te smeken.
De 15e augustus zou een gepaste dag zijn. De Moeder Gods zal jullie er met zachtheid verwelkomen. Laat ons steeds denken aan onze mama.
God, blijft nooit ongevoelig aan de triestheid van de kinderen die zich tot u keren!
God, volbreng in onze harten wat uw Zoon Jezus erin begonnen is!
God, dank u voor uw zoon Jacques, troost zijn familie en doe tussen ons opstaan, temidden van de jongeren van de WJD, nieuwe profeten opstaan van uw liefde! Amen!
Dominique Lebrun,
Aartsbisschop van Rouen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten