Terwijl de heilige Vader meer dan 2 miljoen jongeren in Krakow verzamelde, sneed een islamist de keel over van pastoor Hamel in een kleine provinciekerk. Een aangrijpend contrast is het tussen deze immense jonge massa op haar knieën in aanbidding voor het gedode Lam en de islamisten die ondertussen onschuldigen trachten te doden op allerlei manieren. De woorden van pastoor hamel tijdens zijn strijd weerklinken in onze oren: "Gaat weg, satan". "Die martelaar, zegt ons pastoor Daniel Ange, brengt ons meteen in verbinding met al die gekruisigde volkeren waarin de moord op priesters, pastors, bisschoppen van verschillende ritussen zo frequent is geworden, net als de profanatie en de vernietiging van kerken, onder het quasi-onverschillig oog van de wereld". Wanneer gaat ons land begrijpen dat zonder een veeleisende hermeneutiek van de gewijde teksten van de islam die geweld en haat bevorderen, men die religie toelaat een destructieve brand aan te stoken? Het probleem beperkt zich helemaal niet tot IS maar is een theologisch-politieke visie die de oorzaak is van deze bloedige aanslagen. Het antwoord dat we moeten formuleren op deze vloed van barbarij, is ons gebed, onze apostolische caritas tegenover de moslims en een betere formatie over de islam om de intellectuele benaderingen over die religie te vermijden, die verstikkend aan het worden zijn.
"Een van de onmiddellijke vruchten van het bloed van onze broeder Jacques, vervolgt Daniel Ange, is dat geen enkele levende priester in Frankrijk de Mis nog op dezelfde manier zal opdragen. Elk kan zich in totale klaarheid zeggen: ik kan zo gekeeld worden, gedood samen met Hem die sterft onder mijn vingers. Het is misschien de laatste Mis van mijn leven, die onmiddellijk zich opent op de eeuwige Eucharistie van de hemel". Laat ons bidden dat deze martelaar ons bevrijdt uit onze verwarring, dat het een ontwaken voor ons geloof mag betekenen en voor onze ijver.
Een verschrikkelijke les ook voor een slecht begrepen interreligieuze dialoog, door de priester die voor pastoor Hamel kwam en een deel van een terrein van de parochie goedkoop aan de (weinig gematigde) moslims had verkocht om er een moskee op te bouwen. De moordenaar bezocht die moskee. Onze onwetendheid en ons religieuze onverschilligheid hebben de kans gegeven aan de meest agressieve islam. Het is nu, met ogen vol tranen en terreur, dat we misschien beginnen nadenken over onze eisen aan de waarheid in religieuze zaken. De dialoog en het respect van de religieuze vrijheid moeten eindelijk begrepen worden in het licht van de waarheid van de Openbaring en de eisen van het algemene goed. Vertelt de islam ja of neen iets over de waarheid van God en over de Mens? Kan hij de mens redden van de zonde en de barbarij? Dat zijn de vragen die werkelijk tellen en we gaan ons allen ooit die vragen moeten stellen in de confrontatie met de progressie van het islamgeweld. Maar hoeveel doden moeten er eerst nog vallen?
In de volgende maanden gaan we de honderdste verjaardag vieren van de moord door moslims van de zalige Charles de Foucauld en de verschijningen van Fatima, laat ons vervuld worden van vreugde omdat de heiligen door het offer van hun leven ons voorbereiden om de triomf van het Hart van Jezus en Maria.
E.H. Fabrice Loiseau
Missionarissen van de Goddelijke Barmhartigheid.
-------------
Las ik laatst niet in de krant van een Vlaamse politicus die zei dat 'de Katholieken, moslims en joden allen dezelfde God aanbidden'. Die relativistische visie, die de waarheid aan de kant zet, om zoete broodjes te kunnen bakken met iedereen, brengt dus inderdaad een vruchtbare Vlaamse bodem voor islam-geweld voor. Maar ook de Katholieke Kerk is zeker niet vrij van dergelijk ontwijkgedrag van de waarheid. (Mag ik het zeggen? Sorry, Dank u).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten