De drie theologale deugden zijn het Geloof, de Hoop en de Liefde.
-Waarom worden het Geloof, de Hoop en de Liefde theologale deugden genoemd?
-Het Geloof, de Hoop en de Liefde worden theologale deugden genoemd omdat ze rechtstreeks betrekking hebben op God.
-Wat is de Hoop?
-De Hoop is een bovennatuurlijke deugd waardoor wij met vertrouwen van God zijn genade in deze wereld verwachten en de eeuwige heerlijkheid in het hiernamaals.
-Bid een oefening van Hoop.
-Oneindig goede God, ik hoop, door de verdiensten van Jezus Christus, van U te verkrijgen de eeuwige zaligheid en alle deugden die ik daarvoor nodig heb. Dat hoop ik met een vast vertrouwen, omdat Gij het hebt beloofd, die almachtig zijt, oneindig goed voor ons en getrouw in uw beloften. Heer, versterk mijn hoop!
We vergeten te vaak, mijn kind, dat de hoop een deugd is, dat ze een theologale deugd is, en dat ze van alle deugden, alsook van de drie theologale deugden, God wellicht het meest aangenaam is.
Dat ze zeker de moeilijkste is, dat ze misschien de enige moeilijke is, en dat ze waarschijnlijk God het meest aangenaam is.
Het geloof spreekt vanzelf. Het geloof gaat vanzelf. Om te geloven hoef je je alleen maar over te geven, hoef je alleen maar te kijken. Om niet te geloven zou je jezelf geweld aan moeten doen, jezelf moeten pijnigen [...]
Om niet te geloven, mijn kind, zou je je ogen en oren stijf dicht moeten houden.
Om niet te zien, om niet te geloven.
De liefde spreekt helaas vanzelf. de liefde gaat vanzelf. Om van je naaste te houden hoef je je alleen maar over te geven, hoef je alleen maar te kijken naar zoveel ellende. Om je naaste niet lief te hebben zou je jezelf geweld moeten aandoen, jezelf moeten pijnigen [...] De liefde is heel natuurlijk, ze welf heel spontaan op, ze is heel eenvoudig, heel voor de hand liggend. Het is de eerste impuls van het hart. De eerste impuls is de goed. Het geloof is een moeder en een zuster.
Om je naaste niet lief te hebben, mijn kind, zou je je ogen en oren stijf dicht moeten houden. Voor zoveel noodkreten.
Maar de hoop spreekt niet vanzelf. De hoop gaat niet vanzelf. Om te hopen, mijn kind, moet je zeer gelukkig zijn, moet je een grote genade hebben verkregen, hebben ontvangen.
[...]
En het is gemakkelijk, een gevaarlijke neiging, om te wanhopen en dat is de grote bekoring.
De kleine hoop gaat voort tussen haar twee grote zussen en er is niet eens iemand die op haar let.
Ze gaat voort.
De kleine hoop op de weg van het heil, op de aardse weg, op de hobbelige weg van het heil, op de eindeloze weg, op de weg tussen haar twee zussen.
[...]
De liefde bemint wat er is.
In de Tijd en in de Eeuwigheid.
God en de naaste.
Zoals het Geloof ziet.
God en de schepping.
Maar de Hoop bemint wat er zal zijn.
In de tijd en voor eeuwig."
Uit: Het Portaal van het Mysterie van de Tweede Deugd. door Charles Péguy, verkrijgbaar bij Besaida, de uitgeverij van het seminarie van Den Bosch.
Deze prachtige tekst als inleiding op het thema van de Virga Jesse Feesten 2017:
VIRGA JESSE. TWIJG VAN JESSE. BRON VAN HOOP
Waarmee dus bedoeld wordt dat de menswording van God, de Geboorte van Jezus Christus, bron van eeuwige en enige hoop is voor de mensheid.
In het licht van dit thema zal Mgr Jousten, erebisschop van Luik, die recent voor onze sacramentsbroederschap kwam spreken over de H. Eucharistie, spreken op 10 mei 2017 om 20 uur.
Gezien de prachtige lezing die hij in vlekkeloos nederlands sprak over het Geloof, is deze lezing over de Hoop zeker aan te raden!
Om ons, in deze advent, nog beter op dit thema van de Katholieke Hoop te bezinnen, kunnen we op uitnodiging van het Virga Jesse Comité, naar een lezing op 19 december:
Filosoof en cultuurwetenschapper Sylvain De Bleeckere (Universiteit Hasselt) belicht de cultuur-historische betekenis van het begrip ‘hoop’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten