zondag 29 april 2018

Meimaand: Mariamaand: 2 mei Meibedevaart naar de Virga Jesse

Woensdag 2 mei bedevaart naar de Virga Jesse. Begin aan de Kathedraal om 19 uur

Donderdag 3 mei: eerste donderdag: aanbidding van 15 tot 16 uur.

Woensdag 23 mei: Lezing Broeder Stockman om 20 uur in de Kathedraal, aansluitend receptie in de dekenij

Donderdag 31 mei: Sacramentsdag. H Mis met het kapittel in de Kathedraal om 18,30 uur.

Zondag 3 juni: Sacramentszondag: processie om 15 uur aan de Kathedraal

zondag 22 april 2018

Roepingenzondag: We zijn geroepen. Of toch niet?

Het is de zondag van de Goede Herder, en dus priesterroepingenzondag wereldwijd. Waar ik vandaag naar de H Mis ging, was er niets van te horen. De tijd dat daar posters en een speciaal gebed voor priesters aan te pas kwamen is blijkbaar voorbij. Wel een voorbede, waarbij we natuurlijk vooral niet de pastoraal werksters vergeten.

Misschien durfde de Kerk in Vlaanderen dit jaar niet, nu net de finale vernietiging van de 'broederschap van de Heilige Apostelen' in het nieuws kwam. Ik ken die broederschap niet, ik weet alleen dat ze niet eens de H Mis opdroegen in de oude vorm, dus dat was niet hun misdaad. Maar er ging zeker een frisse wind van uit en een enthousiasme dat we tot in Hasselt konden horen. Een vernietiging die dus vooral het sprankeltje hoop dat ze in Vlaanderen teweeg brachten, weer grondig de kop indrukt.

De officiële versie dat die priesterbroederschap werd opgeheven 'omdat er teveel Fransen in het seminarie zaten' wordt vandaag weer een stukje lachwekkender: Paus Franciscus wijdt in Rome 16 seminaristen voor het bisdom Rome, waarvan 11 uit het buitenland. Dat toont aan dat er catastrofaal weinig priesterroepingen zijn in het bisdom van de 'bisschop van Rome', maar dat dat dus merendeel wordt opgelost door buitenlandse roepingen, en niet eens van buurlanden. Roma locuta?

Dat de bisschoppen en kardinaal het Katholieke volk niet serieus genoeg nemen om een echte reden te formuleren voor het opheffen van die priesterbroederschap, is wél problematisch. Want dan kunnen we alleen roddelen: dat de aartsbisschop van Mechelen-Brussel zo kleinzielig en naijverig is dat hij alles wat Mgr léonard heeft gesticht wil vernietigen, ongeacht of het vrucht voortbrengt of niet. Men heeft niet de moed om te zeggen dat de kerkvisie van onze bisschoppen protestants is, of anglicaans om het Roomse sausje te behouden, wat allicht dichter staat bij de reden van opheffing.

Is dat niet problematisch? Dat het Vlaamse episcopaat 'extreem voorzichtig' is wisten we al lang. Maar zelfs Christophe Deborsu lacht in de standaard kardinaal DeKesel uit voor zijn inspiratieloze preken en lafheid: "de bisschop die altijd via de achterdeur binnen en buiten gaat". Dat de kardinaal ook nog opkomt voor de 'neutrale staat', die steeds agressiever de genderideologie, abortus en euthanasie oplegt, maakt het nog droever. Dat de mars voor het Leven -die vandaag in Brussel werd gehouden- in ons land nooit een bisschop mag zien -in tegenstelling tot de buurlanden- past in hetzelfde straatje. Na een Europees president met het 'charisma van een natte dweil' hebben we nu dus een kardinaal met het 'charisma van een natte dweil'.

De boodschap lijkt duidelijk: de Vlaamse bisschoppen willen geen priesters. Ze vinden het blijkbaar veel leuker als vrouwen de lakens uitdelen, met uiteraard de actieve steun van het IPB. De foto deze week van een vrouw die in een soort priester-outfit een doop doet in het parochieblad is er  een symptoom van. Het establishment van staats-betaalde katholieke kerkambtenaren neemt iedere opportuniteit te baat om haar protestantisme op te dringen aan de gewone Katholieke leek.

De Vlaamse bisschoppen willen blijkbaar geen priesters, en dus bidden we er ook niet voor. En die er zijn, sturen ze naar huis; met een ontmoediging voor iedereen als resultaat. Wonder boven wonder: er zijn geen roepingen? Binnenkort moeten we waarschijnlijk naar Frankrijk voor de Mis? Want in onze kerken zijn het protestantse vrouw-mensen die de dienst uitmaken... Tot ze het niet meer leuk vinden, en elders in de spotlichten kunnen gaan staan. Arm Vlaanderen, waar hebt ge zo bisschoppen verdiend?

zondag 15 april 2018

Een Volk van Leven. Herderlijke brief van Mgr Philip Egan, bisschop van Portsmouth

Herderlijke brief van de bisschop
te lezen in alle kerken en kapellen van het bisdom Portsmouth op de 15de april, de derde zondag van Pasen.



VOLK VAN LEVEN


Mijn beste Volk van God, Volk van Leven,


Een Zalig Pasen! Vandaag heb ik voor u, als u de kerk buitengaat, een klein paasgeschenk voor u: een boekje met gebeden en reflecties, en ik hoop dat u het goed mag vinden en waarderen. Meer nog, met de genade van God, hoop ik dat het u mag inspireren, uw parochies en al de Framework and Evangelisation Teams, om te bidden, tot inzet, en strategische actie.

Hier wil ik opnieuw met u bekijken wat het betekent om een mens te zijn, geschapen door God, gevallen door de zonde, en verlost in Christus. Er is in de maatschappij vandaag een grote verwarring en conflict over wat het nu betekent om mens te zijn, over relaties, seksualiteit en liefde, maar ook, wat ernstiger is, over de werkelijke waarde en waardigheid van het menselijke leven zelf van bevruchting tot natuurlijke dood. Voor ons als Katholieken, is het Evangelie altijd een goede gids. Jezus Christus is God, Deum de Deo, maar zoals het Credo ook bevestigt, de nieuwe Adam, de Perfecte Mens vanuit de aarde. Hij is ons model. Het is spannend dat wij mensen, lichaam en ziel, leven op de intersectie tussen twee realiteiten van het leven, het materiële en het spirituele! Daarom moeten wij een volk van leven zijn, een volk van vreugde en van goede wil, mensen die de heiligheid van het leven promoten en al haar schone diversiteit.

Denk hier eens over. Het is nu meer dan 50 jaar geleden sinds de Abortion Act van 1967 bekrachtigd werd, een van de meest liberale wetten van de wereld. Sindsdien zijn 10 miljoen baby's in het Verenigd Koninkrijk geaborteerd, een op vijf zwangerschappen. Als een Volk van Leven, hebben onze inspanningen om het ongeboren leven te verdedigen, om zwangere vrouwen te helpen, of om deze Wet te wijzigen of te stoppen, wisselende resultaten gehad, en het ziet er nu naar uit dat de secularistische regering ons nu zelfs niet langer zal toelaten om te bidden voor de ziekenhuizen en klinieken. Daarom bespreek ik nu met enkele pro-life groepen en met ons Justice, Peace and Social Responsibility Team enkele andere vormen om te getuigen. We moeten een andere tactiek volgen. Om te starten wil ik, vanaf dit jaar, zorgen dat 23 oktober, de dag dat de Wet werd gestemd, vanaf nu een diocesane Dag van Gebed en Eerherstel voor het Leven wordt. Op die dag vieren we als Volk van Leven met tal van initiatieven, en vraag ik de priesters om de Mass for the Progress of Peoples te bidden, maar met de paarse kleur van de boete.

Dit jaar herdenken we ook de vijftigste verjaardag van de zalige Paus Paulus VI profetische encycliek Humanae Vitae. Die bevestigt de doctrine van de Kerk over de integriteit van de seksuele relatie, gereserveerd tot de echtgenoot en echtgenote binnen het huwelijk, als een daad van liefde die openstaat voor het leven, en dat die twee aspecten, openheid voor het leven en liefde, niet gescheiden of artificieel uit elkaar mogen worden gehaald. Anders, zo voorspelde de paus, zouden er catastrofale gevolgen zijn voor de personen, families en de gemeenschap. Nu jaren later kunnen we zien wat het echt betekent wat hij bedoelde, in de gebroken familierelaties, de reducering van sex tot een gewone activiteit, de trafiek van mensen voor prostitutie en pornografie, de sexualisering van de jongeren en de explosie van verslavend gedrag die leidt tot wanhoop, schaamte en schuld. Ik nodig iedereen uit om die leer opnieuw te overwegen en na te denken over de alternatieve 'spirituele ecologie' die het Evangelie voorstelt voor het familieleven, wanneer natuurlijke methodes van vruchtbaarheids- en familieplanning worden gebruikt. Ons diocesane Marriage and Family Life Team willen u graag helpen en van advies dienen.

Als een Volk van Leven, dat het leven viert als een geschenk van God, vol van zin, doel en waarde, kunnen we niet zomaar toekijken voor dit kwaad, het onrecht, het lijden en geweld in onze wereld, inclusief het wangebruik van de aarde en haar bronnen. We moeten handelen. Volgende maand is de verjaardag van de briljante encycliek van paus Franciscus, Laudate Si, waarin hij mensen vraag om een echte menselijke ecologie te leven, een meer evenwichtige, simpelere levensstijl, een leven dat de omgeving respecteert, helpt om armoede te bestrijden en gerechtigheid bevordert. Het zou goed zijn om Laudato Si opnieuw te lezen naast Humanae Vitae. Als Katholieken zouden we integrale 'groene' en natuurlijke manier van leven moeten kiezen. Om dat te kunnen, hebben we natuurlijk, gezien de erfzonde, de liefde van Christus nodig en de levensgevende kracht van de Heilige Geest.

Onze tijd maakt ongelooflijke vooruitgang in kennis en technologie, van wetenschap en geneeskunde tot de kunsten en humane wetenschappen. Maar de ondergang van geloof en religie, de ondergang van mensen die bidden, is snel de fundamenten van de ethiek in Engeland aan het ondermijnen. De verwatering van het Christelijke patrimonium kan ons in een vreeswekkende nieuwe Donkere Tijd (Dark Age) doen belanden. Het is geen wonder dat dood-wensen en de vraag voor hulp bij zelfdoding toenemen. Als Katholieken, als Volk van Leven, kunnen we die uitdagingen niet negeren. We moeten handelen. We moeten Jezus vragen om ons te helpen om in liefde de mensen om ons heen te helpen, om mensen te helpen een persoonlijke relatie met God op te bouwen. Dat is fundamenteel in de missie van onze scholen en parochies. Maar meer nog dan dit, moeten we de Katholieke Traditie de kans geven om op een positieven en constructieve manier te dialogeren met de cultuur en gemeenschap in een wederzijds verrijkend gesprek. Zo organiseert ons Dialogue with Cultural Sectors Team in november een interessant symposium met de titel 'Science - or - Religion?'. Het behandelt op een positieve manier enkele vragen die recente vooruitgang doet stellen: Wat betekent het mens te zijn? Hoe kunnen we gelukkig zijn? Wat zegt het Evangelie over het leven? Er komt hierover weldra meer informatie in Enews.

'Vrede zij u' zegt de Verrezen Heer tot zijn apostelen in het Evangelie van vandaag. Een christelijk leven leiden is veeleisend, maar een leven leiden zonder Christus is onverdraagbaar. Zoals we zongen met Pasen Exsultet, kwam Hij om ons leven te brengen, een vreugdevol leven, leven ten volle. Zelfs al lijkt de geschiedenis soms ambigu, dan nog zegt Zijn overwinning op de calvarie dat het goede zal overwinnen. Dus vraag ik u nu: Wees een Volk van Leven! Heb Jezus lief; blijf bij Hem en aanbidt Hem in de Eucharistie. Lees de Evangelies; bestudeer de sociale leer van de Kerk, en wees open voor de vragen die mensen stellen. Dat zal ons helpen om positieve, zelfbewuste, 'can-do' Katholieken te worden. Mogen Maria Onbevlekt Ontvangen, St Edmund van Abingon, en de zalige Pier Giogio Frassati ons inspireren en voor ons bidden. Dat zij mogen helpen ons Christelijke geloof en onze christelijke waarden te delen, en mensen dichter bij Jezus Christus mogen brengen doorheen zijn Kerk.

Dank u om te luisteren.

In corde Iesu

+Philip
Bisschop van Portsmouth

Mgr Philip Egan, bij de lezing op 23 juli 2017 in Hasselt, naar aanleiding van 700 jaar Sacrament van Mirakel. Toen sprak hij over de Eucharistie, Hoogtepunt van de Kerk en bron van Evangelisatie. De lezing is nog te beluisteren op radio maria nederland.
Mgr Philip Egan, naast Mgr Hoogmartens, in de Sacramentsprocessie aan de Basiliek van Hasselt, 23 juli 2017
 


woensdag 11 april 2018

3 juni 2018: Sacramentsprocessie Hasselt

Mgr DeKesel roept Katholieken op om wat meer fier te zijn op hun geloof. Kortom: hup, de straat op:
Kom met ons mee voor de Sacramentsprocessie op Sacramentszondag 3 juni om 15 uur, vertrek aan de Kathedraal

maandag 2 april 2018

Woensdag 23 mei 2018: Lezing Broeder Stockman in de St-Quintinuskathedraal



Zoals ieder jaar organiseert de Hasseltse Sacramentsbroederschap rond Sacramentsdag een lezing. Dit jaar op 23 mei 2018, om 20 uur: Broeder Stockman, generaal-overste van de Broeders van Liefde.

zondag 1 april 2018

Paasboodschap van Mgr Hoogmartens



Afgelopen week ontving ik een brief van een vrouw die me al eerder schreef. Ze maakte heel wat mee in haar leven. Haar man liet haar alleen en ze maakte zich grote zorgen om haar kinderen. Door de jaren heen echter is ze christen geworden. Met vallen en opstaan leerde ze alles wat ze beleefde ook innerlijk te beleven vanuit Jezus.

"In de veertigdagentijd," zo schreef ze me, "wilde ik tot inkeer komen en een balans opmaken van wat ik deed met de talenten die ik van God gekregen heb. De harde wereld heeft me niet gespaard, maar steeds meer ben ik ervan overtuigd dat ik een nieuw leven kreeg, dankzij mijn geloof. Een vers uit het Mattheusevangelie, waarin Jezus on vraagt tot zeventig maal zeven keer te vergeven (Mattheüs 18,22) is voor mij heel bijzonder geworden en blijft me fascineren. Het loutert me en brengt rust in mijn leven. Ik tracht van uit Hem echt mild te zijn tegenover mensen die me bewust of zonder het te weten pijn deden. Eigenlijk leerde ik vergiffenis te schenken. Het is mijn stille wens dat ook andere mensen, dankzij de goddelijke liefde, het inzicht krijgen om vredevol met elkaar om te gaan. Dat is toch, zo denk ik, de essentie van Pasen, het belangrijkste christelijke feest."

De woorden van die vrouw, die ik amper ken, raakten me diep. Ze hoopt dat ook andere mensen dankzij Jezus en vanuit Gods liefde anders met elkaar leren omgaan. En ze leerde zelf vanuit Jezus altijd opnieuw te vergeven.
Hij leefde niet enkel ooit onder ons. Hij is niet enkel ooit voor ons gestorven. De Vader deed Hem ook opstaan uit de doden, zodat Hij ons nu, gezeten aan de rechterhand van de Vader, de kracht geeft om met vreugde vergiffenis te schenken en om werkelijk bekommerd te zijn om het leven van anderen.

Van harte wens ik u, zoals Jezus' leerlingen en zoals zovele christenen wereldwijd om Jezus te erkennen als de Levende. Dan zal Hij, die 'waarlijk is opgestaan' ook u de kracht geven om de zorgen van het leven te dragen en steeds meer bekommerd te zijn om anderen en om hun vrede.

Zalig Pasen.


+ Patrick Hoogmartens,
Bisschop van Hasselt